Grupa podstawowa

dla osób uzależnionych

Czas i miejsce:

Czwartki godz. 17.30 - 19.30
Ośrodek psychoterapii "Trzy Krzesła"
ul. Św. Mikołaja 81 / Rynek 1, Wrocław
Cykl spotkań obejmuje ok. 9 miesięcy cotygodniowych spotkań.

Prowadząca:

Ludmiła Krawczyk

Koszt:

Miesięczny abonament w wysokości 360 zł (4 spotkania) - płatne do 7. każdego miesiąca.

Zapisy:

Grupa ma charakter otwarty - zapisać do niej można się w każdym momencie jej trwania u terapeutki prowadzącej - p. Ludmiły Krawczyk, tel. 501 195 110.

Zasady pracy w grupie terapeutycznej


  • Utrzymuję abstynencję co najmniej dwa dni przed sesją grupową (pełny wtorek i środa)
  • Nie przychodzę na grupę w stanie przewlekłego zespołu abstynencyjnego (który jest skutkiem używania substancji nawet w małych ilościach ale w sposób ciągły - dwa, trzy dni pod rząd)
  • Staram się skupiać na sobie, co oznacza, że mówię o sobie „ja” (a nie np. bezosobowo: „robiło się”, „człowiek myślał”… itp.) i tak staram się też wyrażać to, co czuję, co myślę, czego doświadczam („robiłem”, „myślałam”, „piłam”…)
  • Na zajęciach zwracam się bezpośrednio i wprost do osoby, do której chcę się zwrócić
  • Trzymam się zasady szczerości i prawdy. Jeżeli nie jestem gotowy/gotowa na ujawnianie pewnych spraw, to jasno to wyrażam.
  • Mam prawo otwarcie nie zgadzać się z innymi (również z terapeutą), mieć wątpliwości, nie rozumieć pewnych kwestii od razu, mam prawo zmieniać zdanie, dyskutować, pozostawać przy swoim punkcie widzenia.
  • Współpracuję z grupą i terapeutą odnosząc się do swoich doświadczeń życiowych i analizując je w kontekście uzyskiwanej wiedzy, poszerzając w ten sposób własną świadomość problemu, co jest fundamentem dla wprowadzania przeze mnie zmian
  • Nie przerywam innym ich wypowiedzi
  • Szanuję zdanie innych również wtedy, kiedy się z nim nie zgadzam
  • Na spotkaniach grupowych kieruję się życzliwością dla siebie i innych, również wtedy, kiedy mowa o trudnych, budzących przykre emocje sytuacjach, staram się unikać krytyki, potępiania, oceniania
  • Mam prawo na grupie przeżywać każdą z emocji, ale żadne uczucie nie uprawnia mnie do jakiejkolwiek formy zachowania agresywnego (wyśmiewanie, zawstydzanie, ubliżanie, podnoszenie głosu i krzyk, złośliwości, ironiczne komentarze, cyniczne aluzje, itp…). Staram się te uczucia opisywać wprost i bez ataku na kogokolwiek
  • Między sesjami grupowymi staram się trzymać zaleceń dla osób zdrowiejących z choroby uzależnieniowej
  • Zgodnie z zasadami programu co najmniej raz w miesiącu mam kontakt indywidualny z terapeutą prowadzącym, chyba, że razem z nim ustalimy inaczej
  • Bezwzględnie utrzymuję tajemnicę terapeutyczną, co oznacza, że nie ujawniam na zewnątrz tego, co wnoszą poszczególne osoby na zajęciach. Mogę rozmawiać o mojej terapii, np. z bliskimi, ale wtedy ujawniam wyłącznie to, co dotyczy mnie samego/samej
  • Decydując się na pracę w grupie osobiście odpowiadam za moją obecność lub nieobecność na zajęciach. W trakcie terapii mam prawo do 2 nieodpłatnych nieobecności - zgłaszanych wcześniej. Pozostałe nieobecności są opłacane w ramach miesięcznego abonamentu. Pominięte tematy nadrabiam w kolejnym cyklu grupowym lub - po uzgodnieniu ze swoim terapeutą indywidualnym - na sesji indywidualnej
  • Jestem punktualnie na zajęciach

W czym będę uczestniczyć?

Program terapii choroby uzależnieniowej, który jest proponowany w Trzech Krzesłach, przede wszystkim prowadzi współpracującego uczestnika ku zwiększaniu szeroko rozumianego obszaru bezpieczeństwa w swoim życiu. Zmiana, która do tego wiedzie, jest procesem, wymaga czasu, wysiłku i konsekwencji w wykonywaniu wielu małych kroków. Osoba, która chce sobie pomóc, potrzebuje zrozumieć rolę, jaką pełni używanie substancji (lub zachowania nałogowego) w jej życiu i nauczyć się funkcjonować bez tej substancji. Okazuje się, że samo odstawienie nie rozwiązuje problemów, ponieważ człowiek uzależniony, w dużej mierze nie potrafi sobie poradzić na trzeźwo z wieloma sytuacjami. Różne problemy znowu narastają i większość ludzi szybko wraca do używania, chcąc chociaż na chwilę doznać ulgi w przeżywanych przykrych stanach i nawracającym poczuciu niezdolności do radzenia sobie z życiem. Od nowa uruchamia się ścieżka nałogowego uszkadzania swojego istnienia oraz samozniszczenia. Uzależnioną osobę można porównać do kogoś, kto istnieje w dwóch zupełnie różnych postaciach, chociaż w jednym ciele - jedna strona chce żyć, chce się ratować, chce naprawić błędy, chce zatroszczyć się o siebie, a druga dąży do zatracenia, lekceważąc, pomijając, umniejszając i manipulując prawdziwymi konsekwencjami swoich działań. Człowiek uzależniony (lub wkraczający w uzależnienie) zatraca zdolność do sprawowania nad sobą realnej troski i opieki, naraża siebie na najgorsze konsekwencje, z utratą życia włącznie. Cierpi także bliskie i dalsze otoczenie takiej osoby, które często doświadcza silnych wahań pomiędzy rozpaczą, lękiem i panicznym strachem o zdrowie i życie tego człowieka, a wściekłością i żalem do niego. Dlatego używanie substancji nigdy nie jest prywatną sprawą jednego człowieka. Proces autodestrukcji uderza w wielu ludzi i uszkadza także ich życie. Zapewnienie sobie bezpieczeństwa stanowi fundamentalny krok na drodze zdrowienia, nie tylko z choroby uzależnieniowej, ale także w ogóle, w życiu, w różnych rolach, jakie pełnimy - ojca, matki, partnera, przyjaciółki, dorosłego dziecka, pracownika, szefa, naukowca, producenta, członka jakiejś grupy, pasjonata jakiejś dziedziny, itd… wszystko zawsze zaczyna się i kończy na nas samych - to każdy z nas osobiście buduje swoje życie, ale również tworzy swoją własną, niepowtarzalną atmosferę wokół. Zdecydowana większość ludzi chce żyć w poczuciu zadowolenia i spełnienia, ale życie stawia mnóstwo wymagań i łatwo się w nich pogubić, stracić siły, dać się skusić do chodzenia drogami na skróty. Jedną z takich dróg jest właśnie uzależnienie. Zanim się zorientujemy dokąd już zabrnęliśmy, zazwyczaj choroba jest już dość rozwinięta, a skutki bolesne. Zupełnie jak na wielu drogach w górach wysokich - pokusa, żeby iść na skróty, zwykle kończy się niezbyt dobrze. Życie jest podobne do chodzenia po górach - skróty są zdradliwe i niebezpieczne. Na szczęście każdy z nas może weryfikować swoje ścieżki i wydostawać się z zagrożeń. Na początku trzeba jednak uczciwie powiedzieć sobie, że pomyliliśmy drogę, że pobłądziliśmy, trzeba przyznać się do pewnej porażki. Uznanie jej i idące za tym proszenie o pomoc oraz korzystanie z niej ratuje nam życie. Dopóki żyjemy jest czas na ratowanie siebie. Nigdy nie jest za późno.

Tryb pracy grupy

Program terapii skonstruowany jest z uwzględnieniem wyników wielu badań dotyczących skuteczności różnych podejść terapeutycznych głównie wobec kwestii uzależnień, ale także traum, problemów lękowych, depresyjnych, osobowościowych. Głównym fundamentem jest nurt poznawczo-behawioralny, któremu jednak również „towarzyszą” inne kierunki rozumienia pacjenta oraz jego problemów. Integracja służy elastyczności pracy terapeutycznej oraz jej indywidualizacji w odniesieniu do poszczególnych osób. Zajęcia przewidują zarówno przekazanie pewnego zakresu rzetelnej wiedzy na temat różnych zjawisk, jak i uczenie się przez uczestników nowych strategii radzenia sobie w życiu, nabywanie nowych kompetencji psychologicznych, nowych umiejętności. Z tego powodu od uczestników wymaga się aktywności własnej i współpracy. Grupa jest otwarta, co oznacza, że na każdych zajęciach może dołączyć nowa osoba, aż do wyczerpania limitu liczebności grupy. Tematyka zajęć skupia się przede wszystkim na:
- sprawach związanych z wejściem w abstynencję i jej podtrzymywaniem,
- rzetelnym rozeznaniu się w swoim problemie z obszaru nałogowości i - co za tym idzie - uzyskaniu realnego obrazu swojej sytuacji zdrowotnej i życiowej pozwalającego podejmować adekwatne i bezpieczne decyzje życiowe,
- rozpoznaniu przejawów choroby uzależnieniowej (tzw. psychologiczne mechanizmy uzależnienia) występujących w okresach abstynencji i ćwiczeniu umiejętności ich kontrolowania,
- nabywaniu nowych kompetencji w sferze rozumienia swoich uczuć i radzenia sobie z nimi w bezpieczny i konstruktywny sposób.

Obszary pracy terapeutycznej

  1. Zjawisko tzw. „głodu” w uzależnieniu.
  2. Osobiste „wyzwalacze” uzależnienia.
  3. Asertywność, radzenie sobie z uwagami i krytyką.
  4. Radzenie sobie z napięciem, cierpieniem i innymi przykrymi emocjami.
  5. Tożsamość osoby uzależnionej - świadomość problemu i jego skutków.
  6. Psychologiczny mechanizm nałogowej regulacji uczuć.
  7. Psychologiczny mechanizm iluzji i zaprzeczania.
  8. Psychologiczny mechanizm rozproszonego „Ja”.
  9. Zjawisko tracenia kontroli nad substancją/zachowaniem nałogowym oraz konsekwencje takiej utraty.
  10. Kontakty z ludźmi i samotność.
  11. Uczucia i radzenie sobie z nimi.
  12. Cykliczność procesu chorobowego w uzależnieniu (tzw. „nawroty choroby”).

adres:

Ośrodek psychoterapii "Trzy Krzesła"
ul. Św. Mikołaja 81 / Rynek 1
50-126 Wrocław

osrodektrzykrzesla@gmail.com

kontakt telefoniczny:

Aleksandra Derwich - Nowak: 601 566 030
Grzegorz Siuta: 691 162 840
Ludmiła Krawczyk: 501 195 110
Olga Podolec: 535 000 554

Google Map Initialization...

Grzegorz Siuta Spółka partnerska psychologów
nr konta: 63 1140 2004 0000 3802 8197 5121

Website Software